Public Identity door Berber Soepboer: is de uitwerking van de opdracht voor het project Te[ch]x[ti]les van museum het MOTI in Breda. Hiervoor werkte Berber Soepboer de tegenovergestelde benadering van haar ontwerpvisie uit, geïnspireerd op kunststroming de Stijl en met gebruik van elementen uit de traditie van de streekdracht. Motieven en kleuren binnen de streekdracht vertelden precies waar de persoon vandaan kwam en wat zijn/haar sociale en economische status was. Het model voor de karakteristiek kraplap uit Bunschoten – Spakenburg staat nu model voor vrouwen geboren in de provincie Utrecht. De kleur wordt bijvoorbeeld bepaald door het inkomen en de positie van de streep op het kledingstuk wordt bepaald door de leeftijd. Zo krijgt elke persoon een passend keurslijf aangemeten, door middel van gegevens over zichzelf die hij/zij niet kan beïnvloeden. Hiermee hoopt Berber Soepboer mensen te prikkelen om de vormgeving van zichzelf door middel van kledingkeuze weer naar zichzelf toe te trekken, in plaats van een kant en klare identiteit te kiezen uit de rekken van commerciële kledingconcerns.
 |
| (image: berber soepboer) |
Berber Soepboer doet momenteel onderzoek naar de mogelijkheden om de ontwerpen ook te kunnen verkopen, ben je geinteresseerd? Stuur dan een mail naar info@berbersoepboer.nl
Over: Berber Soepboer (Schiermonnikoog, 1983), studeerde aan de Minerva en Rietveld Academie, met als specialisatie mode. Met haar eindexamenwerk won ze in 2007 de Academieprijs voor Vormgeving. Daarna begon Soepboer zelfstandig in het vak. In 2008 leidde een opdracht van Galerie de Krabbendans tot een samenwerking met Michiel Schuurman, waaruit de Colour-in Dress (Inkleurjurk) ontstond. Deze jurk is opgenomen in de collectie van MOTI en is in de museumwinkel te koop.
Berber Soepboer ontwerpt kledingstukken die je op verschillende manieren kunt dragen. De drager wordt eigenlijk medeontwerper, doordat zij met lintjes kan schuiven, vakjes in kan kleuren of onderdelen aan elkaar kan koppelen, totdat er een kledingstuk ontstaat. Met deze aanpak wil Soepboer dragers stimuleren om zich bewust te worden van de mogelijkheden om zelf de eigen identiteit vorm te geven. Deze aanpak dient ook de duurzaamheid: een kledingstuk word je dierbaarder als je het zelf hebt ontworpen en steeds kunt aanpassen. Je kunt er dan nog een tweede of derde leven aan geven.
